آتش در نیشابور

آتش در نیشابور روستاییان حوالی نیشابور که از بدو تولد صدای حرکت قطارهای زندگی بر روی ریل‌ها را شنیده بودند، هرگز تصور نمی‌کردند که روزی قطار مرگ در ایستگاه غم و‌‌اندوه توقف کند و صبح زیبا و سرد اواخر بهمن ماهشان را به شب شام غریبان عزیزانشان پیوند زند. آنچه در صبح چهارشنبه ٢٩ بهمن ماه (1382) در نیشابور رخ داد و در آغاز بیشتر به یک سانحه معمولی می‌ماند، فاجعه دلخراشی بود که بار دیگر ذهن و دل و روح همه مردم کشور را به درد آورد.

در ساعت 4 و 10 دقیقه بامداد روز جمعه 29 بهمن تعداد 51 دستگاه واگن باری با محموله هایی شامل گوگرد، پنبه، کود شیمیایی و مواد سوختنی (نفتا) که بخاطر ترافیک سنگین قطارهای مسافربری در آن ایام، در ایستگاه ابومسلم متوقف و قرار بوده پس از اعزام لوکوموتیو به محل به مبادی مختلف اعزام شوند، بنا به عللی که تاکنون نامشخص است، بطور ناگهانی به حرکت درآمد و به لحاظ شیب منطقه، واگن ها پس از خروج از خط فرعی و قرار گرفتن در مسیر اصلی به سمت ایستگاه کاشمر به حرکت درآمدند. بلافاصله بر اساس مقررات و ضوابط موجود موضوع فرار واگن ها به کنترل ترافیک مشهد اعلام و عملیات مقابله با این موضوع و جلوگیری از برخورد واگن ها با قطارهای مسافری که در همان ساعات در منطقه از تهران به سوی مشهد در حرکت بودند، آغاز شد که با درایت مأمور کشیک کنترل مرکزی و تلاش مأموران مستقر در ایستگاه های کاشمر و خیام دو قطار مسافری از مسیر واگن های فراری به خطوط مطمئن فرعی ایستگاه ها هدایت و از بروز یک فاجعه جلوگیری شد. اما این پایان حادثه نبود، بلکه تعدادی از واگن های باردار در قوس ورودی ایستگاه خیام از خط خارج و پس از واژگون شدن به سایر واگن های متوقف شده در خط کناری ایستگاه خیام برخورد کردند و دچار آتش سوزی شدند. پس از فروکش کردن نسبی شعله های آتش متأسفانه در ساعت 9:42 صبح به صورت غیر منتظره تعدادی از واگن ها و محمولات آن منفجر شدند و آسیب های جدی به روستاهای حاشیه خط، امکانات و تجهیزات وارد شد و متأسفانه تعداد زیادی از افراد حاضر در محل حادثه و روستاهای مجاور به شکل فجیعی کشته و زخمی شدند. این انفجار دقیقاً زمانی روی داد که مأموران آتش نشانی و اهالی روستا در نزدیکی محل واگن ها حضور داشتند. مأموران آتش نشانی به منظور مقابله با حریق در واگن های باری مستقر در ایستگاه خیام به محل اعزام شده و گروهی از اهالی محلی برای مشاهده عملیات آنان در ایستگاه گرد آمده بودند. شدت انفجار به حدی بوده که در محل حادثه گودالی به عمق ٢٥ متر در محدوده وسیع ایجاد شده و ترکش‌های جدا شده از قطار، بسیاری از افراد را بی‌دست و سر و پا می‌کند. آتش همچنین بسیاری از افراد را خشک کرده و می‌سوزاند. همچنین تعدادی از روستاها بین 30 تا 100 درصد تخریب شدند و بیش از 300 نفر کشته و 450 نفر نیز زخمی شدند. بر اثر این حادثه دو روستای «کریم آباد» و «هاشم آباد دهنو» در نیشابور دچار ۹۰ تا ۱۰۰ درصد خسارت شدند. یاد تمامی جانباختگان این فاجعه ملی گرامی باد.